اشعاری دیگرازسروده های استاددکتربهمن مرادیفر

تاذره ای ازسرخفی گشت جلی      دیدند درآن آئینه،عشق ازلی

نه دوست که بل زاده بوسفیان گفت       مادرنه بزادست ونه زاید چوعلی

*************************************

گرچه جبرئیلت لافتی گفت            فزونترازبرایت مصطفی گفت

بودمبغوض درگاه خداوند              هرآنکس شکوه ای ازمرتضی گفت

***********************************

مرامهرعلی،محراب عشق است        ازاین رودرتب وتاب عشق است

محمد،خویشتن خورشید راه است        به فرمود!علیمهتاب عشق است

***********************************

توجلوه ی نورذات سرمدهستی            تکمیل نبوت محمدهستی

تاگفت نبی علی نفس،یعنی                درجسم دگرفروغ احمدهستی

*************************************

"مهرنوش"مرامهرعلی آئین است           آذین زحسینم دل"مهرآذین"است

یارب به فروزان به دل"مهرافروز"           مهررخ مهدی که پناه دین است

************************************

آنجا که حلاوت علی جاری بود         دستان سخاوت علی جاری بود

دیدم زدل تیره ی این قوم هنوز         زهری زاداوتبه علی جاری بود

**********************************

جبرئیل نوای عشق برلی دارد             آوای به سوی دوست"فارغب"دارد

پیغمبرما کنارآن برکه ی نور                 فرمان"اذافرغت فانصب"دارد

**********************************

من دردی صدغدیردرخم دارم     فرزانه ترین نگار،درقم دارم

این گوراشک عاشقانه،بینی!      ازنیم نگاه مه هشتم دارم

*********************************

اشعاردکتربهمن مرادیفرعیدغدیر1396-کرمانشاه